Zauważaj to, co się udało.
Normy i zasady dają poczucie bezpieczeństwa, są kierunkowskazem.
Gdy idziesz z dzieckiem w nowe dla niego miejsce, wyjaśniaj mu wszystko, co będzie się tam działo, nieważne czy to lekarz, sklep, plac zabaw.
Prezenty i buziak na dobranoc to za mało. Czas spędzany wspólnie z dzieckiem może być przyjemny. Można poczytać, grać w zabawy z dzieciństwa, obejrzeć razem film, porozmawiać.
Ośmieszanie to metoda poniżająca dziecko.
Wychowując pamiętaj, że nie jesteś sam. Obok jest partner, szkoła, świetlica, koledzy, inni ludzie.
Gdy zrzędzisz, narzekasz zadaj sobie pytanie: Czego to nauczy moje dziecko?
Bliskość to przytulanie, trzymanie za rękę, robienie różnych rzeczy razem (kanapki, pakowanie plecaka, robienie zakupów, granie itp.)
Czego nauczysz dziecko powtarzając: „uważaj”? Samodzielności, czy obawy?
Wychowanie, tak jak miłość zaczyna się od pierwszego spotkania, czyli od urodzenia dziecka. Jeśli chcesz coś zmienić, każdy moment jest dobry. Nie czekaj.
Źródło: http://madrzyrodzice.tvn.pl/dekalog
Ewa Rojek – psycholog Ośrodka Adopcyjnego w Białymstoku
Ułatwienia dostępności